مقایسه هوش هیجانی والیبالیست‌های جانباز و غیرجانباز و ارتباط آن با سابقه بازی ملی

اهداف: آمادگی هیجانی و روانی می‌تواند از طریق تاثیر بر کیفیت ارتباط بین هم‌تیمی‌ها و درک احساسات متقابل در زمان مسابقه، نقش بسزایی در تصمیم‌گیری درست و به‌موقع، اجرای صحیح عملکرد، افزایش روحیه و انگیزش ورزشکاران داشته باشد. این پژوهش با هدف بررسی و مقایسه سطح هوش هیجانی والیبالیست‌های جانباز و معلول با والیبالیست‌های غیرمعلول و بررسی رابطه آن با بازی‌های ملی انجام شد. مواد و روش­ها: پژوهش میدانی حاضر روی 46 والیبالیست جانباز و 58 والیبالیست غیرجانباز لیگ برتر که در مسابقات لیگ برتر والیبال ایران در سال 91-1390 شرکت داشتند با استفاده از نمونه‌گیری به‌روش تصادفی ساده انجام شد. به‌منظور ارزیابی هوش هیجانی ورزشکاران، از پرسش‌نامه هوش هیجانی سیبریاشرینگ که 5 خرده مقیاس خودآگاهی خودکنترلی، خودانگیزی، همدلی و مهارت‌های اجتماعی را مورد ارزیابی قرار می‌دهد استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل داده‌ها، از آمار توصیفی و آزمون Tمستقل به‌منظور مقایسه خرده مقیاس‌های هوش هیجانی بین 2 گروه والیبالیست‌های جانباز و معلول و والیبالیست‌های غیرمعلول و ضریب همبستگی پیرسون به منظور بررسی میزان همبستگی بین هوش هیجانی با تجربه بازی ملی استفاده شد. یافته­ها: بین خرده مقیاس‌های خودکنترلی (003/0=p؛ 54/3=t)، همدلی (016/0=p؛ 76/2=t) و مهارت‌های اجتماعی (024/0=p؛ 41/3=t) تفاوت معنی‌داری بین 2 گروه وجود داشت. سابقه بازی ملی همبستگی مستقیم و معنی‌داری با مهارت‌های اجتماعی (016/0=p؛ 26/0=r) و خودکنترلی (004/0=p؛ 21/0=r) داشت. نتیجه‌گیری: برخورداری از هوش هیجانی بالا در اجرای بهینه مهارت‌های ورزشی تاثیر دارد.